Wojciech Bojarczuk
Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „'''Wojciech Bojarczuk''' (około 1887-1976) profesor gimnazjalny, pochodził ze znanej na Lubelszczyźnie pszczelarskiej rodziny; publicysta, współredaktor ''Pszczela...”) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Wojciech Bojarczuk''' (około 1887-1976) profesor gimnazjalny, pochodził ze znanej na Lubelszczyźnie pszczelarskiej rodziny; publicysta, współredaktor ''Pszczelarza Polskiego'' (1925-1929) i ''Pasieki'' (1938), prowadził wzorowe gospodarstwo pasieczne (około 200 pni) w okolicy Hrubieszowa; po drugiej wojnie światowej pracownik naukowy Instytutu Pszczelarskiego w Lublinie, później Działu Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa; organizował terenowe badania pszczelarskie; od początku swojej praktyki pszczelarskiej szczególnie interesował się konstrukcją uli i ustalił optymalne wymiary ramki biorąc pod uwagę biologię rodziny pszczelej i warunki pożytkowe (ul Bojarczuka). | + | '''Wojciech Bojarczuk''' (około 1887-1976) – profesor gimnazjalny, pochodził ze znanej na Lubelszczyźnie pszczelarskiej rodziny; publicysta, współredaktor ''Pszczelarza Polskiego'' (1925-1929) i ''Pasieki'' (1938), prowadził wzorowe gospodarstwo pasieczne (około 200 pni) w okolicy Hrubieszowa; po drugiej wojnie światowej pracownik naukowy Instytutu Pszczelarskiego w Lublinie, później Działu Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa; organizował terenowe badania pszczelarskie; od początku swojej praktyki pszczelarskiej szczególnie interesował się konstrukcją uli i ustalił optymalne wymiary ramki biorąc pod uwagę biologię rodziny pszczelej i warunki pożytkowe ([[ul Bojarczuka]]). |
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] | ||
{{DEFAULTSORT:Bojarczuk Wojciech}} | {{DEFAULTSORT:Bojarczuk Wojciech}} | ||
Aktualna wersja na dzień 19:04, 26 wrz 2015
Wojciech Bojarczuk (około 1887-1976) – profesor gimnazjalny, pochodził ze znanej na Lubelszczyźnie pszczelarskiej rodziny; publicysta, współredaktor Pszczelarza Polskiego (1925-1929) i Pasieki (1938), prowadził wzorowe gospodarstwo pasieczne (około 200 pni) w okolicy Hrubieszowa; po drugiej wojnie światowej pracownik naukowy Instytutu Pszczelarskiego w Lublinie, później Działu Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa; organizował terenowe badania pszczelarskie; od początku swojej praktyki pszczelarskiej szczególnie interesował się konstrukcją uli i ustalił optymalne wymiary ramki biorąc pod uwagę biologię rodziny pszczelej i warunki pożytkowe (ul Bojarczuka).
