Weronika Kumko
Linia 9: | Linia 9: | ||
<p> | <p> | ||
Świetna jako pszczelarz z zamiłowania i wyboru, o dużym zasobie wiedzy pszczelarskiej i umiejętnościach racjonalnego z niej korzystania. | Świetna jako pszczelarz z zamiłowania i wyboru, o dużym zasobie wiedzy pszczelarskiej i umiejętnościach racjonalnego z niej korzystania. | ||
− | + | </p> | |
== Publikacje == | == Publikacje == | ||
− | ''Intensywna gospodarka w pasiece'' / W. Kumkowa, J. Guderska. Poznań : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne | + | ''Intensywna gospodarka w pasiece'' / W. Kumkowa, J. Guderska. Poznań : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1964 wyd. 1. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1966 wyd. 2 popr. i uzup. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1969 wyd. 3. |
<p> | <p> | ||
Katalog Biblioteki Narodowej: [http://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol/?searchtype=a&searcharg=kumko+weronika Kumko Weronika] | Katalog Biblioteki Narodowej: [http://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol/?searchtype=a&searcharg=kumko+weronika Kumko Weronika] | ||
− | + | </p> | |
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] | ||
{{DEFAULTSORT:Kumko Weronika}} | {{DEFAULTSORT:Kumko Weronika}} |
Wersja z 21:35, 3 sty 2012
Weronika Kumko (1907-1990) pszczelarka, szeroko znana z hodowli pszczół linii Sudeckiej.
Biografia
Urodziła się 18 października 1907 w Prokopowiczach na Grodzieńszczyźnie, gdzie mieszkali rodzice (z domu Szagraj); po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej i Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Grodnie mając 19 lat ukierunkowała swoje zainteresowania na pszczelarstwo, które stało się jej pasją życiową i zawodem; zaczęło się od zebrania przypadkowego roju, który osiadł w zabudowaniach posiadłości rodziców, w kilka lat później już jako mężatka zamieszkała w osadzie Hrajno, gdzie założyła własną pasiekę; tylko przez 13 lat dane jej było w spokoju utrwalać umiejętności pszczelarskie; po zajęciu tych terenów we wrześniu 1939 przez okupacyjne wojska sowieckie, została 10 lutego 1940 wywieziona wraz z trzema synami (2, 9 i 10 lat) na Syberię; tam w obwodzie Irkuckim w rejonie Tajszent pracowała najpierw w posiołku Ksiłek jako tokarz w warsztatach samochodowych, w grudniu 1940 skierowano ją do gospodarstwa rolnego przedsiębiorstwa Transportu Drzewnego w Denisowce, gdzie powierzono jej opiece 50-cio pniową pasiekę, którą musiała prowadzić w nieznanych sobie warunkach przyrodniczych, zdobywając nowe doświadczenia m.in. z zakresu aklimatyzacji pszczoły kaukaskiej; po powrocie z zesłania w 1946 zamieszkała w miejscowości Piasek nad Odrą, ale wkrótce otrzymała nakaz jej opuszczenia; w poszukiwaniu nowego miejsca pobytu dotarła w styczniu 1947 do Kłodzka, gdzie zamieszkała wraz z rodziną już na stałe; tego jeszcze roku w lutym podjęła pracę w charakterze instruktora pszczelarstwa przy powiatowym Biurze Rolnym w Kłodzku; zajmowała się szkoleniem, instruktażem, inwentaryzacją i rejestracją pasiek, ogólnie mówiąc odbudową pszczelarstwa po zniszczeniach wojennych, jednocześnie założyła i prowadziła wzorowo własną pasiekę; w 1950 została zootechnikiem do spaw pszczelarstwa przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej we Wrocławiu; na tym stanowisku zdziałała wiele dla rozwoju pszczelarstwa Dolnego Śląska, wniosła znaczący wkład w doskonalenie umiejętności fachowych pszczelarzy i w poprawę zdrowotności pasiek, w których wówczas na tym terenie panoszyła się choroba roztoczowa; położyła nacisk na organizowanie się branżowe pszczelarzy, w 1952 zwołała pierwszy ich zjazd w Kłodzku, następne odbywały się co rok we Wrocławiu; dzięki tym spotkaniom doszło w 1954 do utworzenia rad pszczelarskich szczebla powiatowego i wojewódzkiego, jako pewnego rodzaju struktur samorządowych, co było w owych czasach centralizacji ewenementem na skalę krajową, a wielce stało się użyteczne w tym regionie, gdy po 1956 tworzono od nowa związki pszczelarskie; w latach sześćdziesiątych podjęła także prace hodowlane, co wnosiło nowe możliwości pełniejszego wykorzystania terenowego dorobku z zakresu organizacji produkcji i technologii pasiecznej; jej pasieka uzyskała status zarodowej, a selekcjonowana przez nią pszczoła linii Sudeckiej zdobyła uznanie pszczelarzy; należycie doceniała formę pisemną popularyzowania wiedzy pszczelarskiej, o czym świadczą przede wszystkim jej liczne artykuły drukowane w Pszczelarstwie i innych czasopismach rolniczych; swoje długoletnie doświadczenia pasieczne przedstawiła treściwym opisem w książce Intensywna gospodarka w pasiece, autorstwem której podzieliła się z Jadwigą Guderską (od 1964 do 1969 trzy wydania); zmarła 7 września 1990 w Kłodzku.
Świetna jako pszczelarz z zamiłowania i wyboru, o dużym zasobie wiedzy pszczelarskiej i umiejętnościach racjonalnego z niej korzystania.
Publikacje
Intensywna gospodarka w pasiece / W. Kumkowa, J. Guderska. Poznań : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1964 wyd. 1. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1966 wyd. 2 popr. i uzup. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1969 wyd. 3.
Katalog Biblioteki Narodowej: Kumko Weronika