Wanda Ostrowska
m |
m |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Wanda Ostrowska''' (1924-1990) pszczelarka, niestrudzona krzewicielka praktycznej wiedzy pszczelarskiej. | + | '''Wanda Ostrowska''' (1924-1990) – pszczelarka, niestrudzona krzewicielka praktycznej wiedzy pszczelarskiej. |
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodziła się 4 lutego 1924 w Łowociach na Suwalszczyźnie; po ukończeniu w 1948 Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli była instruktorem pszczelarskim, od 1954 podjęła pracę w Rolniczym Rejonowym Zakładzie Doświadczalnym w Siejniku, gdzie tworzyła od podstaw dział pszczelarski, z całym bagażem dobrze spełnianych obowiązków i z bogatym programem badawczym, który w pełni rozwinęła po przekształceniu tej placówki w Zootechniczny Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki; założyła i rozbudowała pasiekę doświadczalną, urządziła pszczelarski ogródek botaniczny, prowadziła na szeroką skalę badania z zakresu technologii pasiecznej i pożytków pszczelich, trudziła się selekcją i hodowlą pszczół, zawsze z ukierunkowaniem na potrzeby praktyki; doskonaliła warsztat pracy badawczej i upowszechnieniowej; pogłębiając swoje przygotowanie profesjonalne uzyskała w 1957 tytuł inżyniera rolnika w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, a w 1962-1967 odbyła zaoczne studia magisterskie na SGGW, gdzie też w 1985 doktoryzowała się; w międzyczasie zdążyła wyselekcjonować szeroko znaną linię pszczoły Mazurka, zająć się projektem hodowli zachowawczej pszczoły augustowskiej, wymyślić ul wielokorpusowy życzliwie przyjęty, i dorobić się niekwestionowanego uznania pszczelarzy; brała żywy udział w życiu pszczelarskich organizacji związkowych wszystkich szczebli sprawując odpowiedzialne funkcje, znana i ceniona w środowisku pszczelarskim jako wykładowca na kursach i autorka artykułów w ''Pszczelarstwie'', które wspomagała świetnymi recenzjami; szczególną rolę odegrały jej podręczniki, jak ''Pszczelarstwo na Białostocczyźnie'' 1967 (współautorstwo z R.Żukowskim) oraz świetna ''Gospodarka pasieczna'' 1974, 1980, którymi wyszła poza stereotypy rodowodu radzieckiego pielęgnowane u nas w latach powojennych; w 1985 przyjęła obowiązki nauczyciela akademickiego w krakowskiej Akademii Rolniczej, które pełniła do 1989; zmarła 23 maja 1990 w Łomży. | + | Urodziła się 4 lutego 1924 w Łowociach na Suwalszczyźnie; po ukończeniu w 1948 Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli była instruktorem pszczelarskim, od 1954 podjęła pracę w Rolniczym Rejonowym Zakładzie Doświadczalnym w Siejniku, gdzie tworzyła od podstaw dział pszczelarski, z całym bagażem dobrze spełnianych obowiązków i z bogatym programem badawczym, który w pełni rozwinęła po przekształceniu tej placówki w Zootechniczny Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki; założyła i rozbudowała pasiekę doświadczalną, urządziła pszczelarski ogródek botaniczny, prowadziła na szeroką skalę badania z zakresu technologii pasiecznej i pożytków pszczelich, trudziła się selekcją i hodowlą pszczół, zawsze z ukierunkowaniem na potrzeby praktyki; doskonaliła warsztat pracy badawczej i upowszechnieniowej; pogłębiając swoje przygotowanie profesjonalne uzyskała w 1957 tytuł inżyniera rolnika w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, a w 1962-1967 odbyła zaoczne studia magisterskie na SGGW, gdzie też w 1985 doktoryzowała się; w międzyczasie zdążyła wyselekcjonować szeroko znaną [[linia Mazurka|linię pszczoły Mazurka]], zająć się projektem [[Zamknięty rejon hodowli pszczoły augustowskiej|hodowli zachowawczej pszczoły augustowskiej]], wymyślić ul wielokorpusowy ([[ul Ostrowskiej]]) życzliwie przyjęty, i dorobić się niekwestionowanego uznania pszczelarzy; brała żywy udział w życiu pszczelarskich organizacji związkowych wszystkich szczebli sprawując odpowiedzialne funkcje, znana i ceniona w środowisku pszczelarskim jako wykładowca na kursach i autorka artykułów w ''Pszczelarstwie'', które wspomagała świetnymi recenzjami; szczególną rolę odegrały jej podręczniki, jak ''Pszczelarstwo na Białostocczyźnie'' 1967 (współautorstwo z R.Żukowskim) oraz świetna ''Gospodarka pasieczna'' 1974, 1980, którymi wyszła poza stereotypy rodowodu radzieckiego pielęgnowane u nas w latach powojennych; w 1985 przyjęła obowiązki nauczyciela akademickiego w krakowskiej Akademii Rolniczej, które pełniła do 1989; zmarła 23 maja 1990 w Łomży. |
| + | |||
| + | == Źródła == | ||
| + | * Krystyna Tworek, Elżbieta Gmurczyk (1990): Pożegnaliśmy dr Wandę Ostrowską. ''Pszczelarstwo'' 41(7):2. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo41-7_2.pdf PDF] | ||
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] | ||
{{DEFAULTSORT:Ostrowska Wanda}} | {{DEFAULTSORT:Ostrowska Wanda}} | ||
Aktualna wersja na dzień 08:52, 22 sie 2014
Wanda Ostrowska (1924-1990) – pszczelarka, niestrudzona krzewicielka praktycznej wiedzy pszczelarskiej.
Biografia
Urodziła się 4 lutego 1924 w Łowociach na Suwalszczyźnie; po ukończeniu w 1948 Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli była instruktorem pszczelarskim, od 1954 podjęła pracę w Rolniczym Rejonowym Zakładzie Doświadczalnym w Siejniku, gdzie tworzyła od podstaw dział pszczelarski, z całym bagażem dobrze spełnianych obowiązków i z bogatym programem badawczym, który w pełni rozwinęła po przekształceniu tej placówki w Zootechniczny Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki; założyła i rozbudowała pasiekę doświadczalną, urządziła pszczelarski ogródek botaniczny, prowadziła na szeroką skalę badania z zakresu technologii pasiecznej i pożytków pszczelich, trudziła się selekcją i hodowlą pszczół, zawsze z ukierunkowaniem na potrzeby praktyki; doskonaliła warsztat pracy badawczej i upowszechnieniowej; pogłębiając swoje przygotowanie profesjonalne uzyskała w 1957 tytuł inżyniera rolnika w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, a w 1962-1967 odbyła zaoczne studia magisterskie na SGGW, gdzie też w 1985 doktoryzowała się; w międzyczasie zdążyła wyselekcjonować szeroko znaną linię pszczoły Mazurka, zająć się projektem hodowli zachowawczej pszczoły augustowskiej, wymyślić ul wielokorpusowy (ul Ostrowskiej) życzliwie przyjęty, i dorobić się niekwestionowanego uznania pszczelarzy; brała żywy udział w życiu pszczelarskich organizacji związkowych wszystkich szczebli sprawując odpowiedzialne funkcje, znana i ceniona w środowisku pszczelarskim jako wykładowca na kursach i autorka artykułów w Pszczelarstwie, które wspomagała świetnymi recenzjami; szczególną rolę odegrały jej podręczniki, jak Pszczelarstwo na Białostocczyźnie 1967 (współautorstwo z R.Żukowskim) oraz świetna Gospodarka pasieczna 1974, 1980, którymi wyszła poza stereotypy rodowodu radzieckiego pielęgnowane u nas w latach powojennych; w 1985 przyjęła obowiązki nauczyciela akademickiego w krakowskiej Akademii Rolniczej, które pełniła do 1989; zmarła 23 maja 1990 w Łomży.
Źródła
- Krystyna Tworek, Elżbieta Gmurczyk (1990): Pożegnaliśmy dr Wandę Ostrowską. Pszczelarstwo 41(7):2. PDF
