Władysław Roszek

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „'''Władysław Roszek''' (1862-1929) – jeden z najlepszych pszczelarzy Podhala początku XX w., z przygotowania zawodowego pedagog. Był nauczycielem w szkole na Olc...”)
 
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Władysław Roszek''' (1862-1929) –  jeden z najlepszych pszczelarzy Podhala początku XX w., z przygotowania zawodowego pedagog. Był nauczycielem w szkole na Olczy w Zakopanem, gdzie prawie całą swoją pracę nauczycielską spędził na tym jednym posterunku. Człowiek o dużych zaletach towarzyskich, przyjmowany pozytywnie jako działacz społeczny był długoletnim Radnym Zakopanego. Swoją pasiekę prowadził wzorowo. Zwiedzali ją i podziwiali pszczelarze z całej Polski, była ona najwyżej położoną pasieką w kraju. Mimo ostrego klimatu, długich zim i krótko trwającego pożytku, zaledwie kilka dni w końcu czerwca i początku lipca, przynosiła właścicielowi zyski, tyle że ryzyko niepowodzenia było zawsze duże, narastające z braku odpowiedniej wiedzy. Doświadczył tego osobiście po urządzeniu się na Olczy w Zakopanem, gdy po kilku latach (1900)  prób zakładania w tej okolicy zrezygnował z chowu pszczół i prenumerowania ''Bartnika Postępowego''. Chciał się nawet przenieść w lepsze dla pszczół okolice, ale władze nie dawały mu odpowiedniego miejsca pracy. Spróbował zatem po raz wtóry chowu pszczół na Olczy, tym razem z powodzeniem. Włączył się od razu w nurt życia pszczelarskiego. Ukończył kurs pszczelarski dla nauczycieli we Lwowie.  Interesował się nowościami, np. próbował u siebie ule amerykańskie, ale przekonał się, że w jego okolicach najlepsze są ule słowiańskie na 16 ramek z nadstawkami na pół ramki (w 1923 zebrał 15-20 kg miodu z pnia). Pisał artykuły do ''Bartnika Postępowego'' jako korespondencję z pod Giewontu albo Olczy, od Zakopanego czy Podhala. Z korespondencji z 1924 dowiadujemy się, że prowadził wówczas 75-pniową pasiekę położoną 850 m n.p.m. Narzekał na ospałość organizacyjną okolicznych pszczelarzy, przed paru laty założył powiatowe Towarzystwo Pszczelarskie (przeszło 100 osób), urządził kółko zawodowe, wielu jednak ludzi zgłaszało się do Towarzystwa tylko po to żeby mieć cukier. U młodych nie widział chęci ni inicjatywy, a sam był już za stary aby jeździć na zebrania. W 1929 odwiedził jeszcze Wystawę Pszczelniczą w Poznaniu i brał czynny udział w obradach Wszechsłowiańskiego Kongresu Pszczelarskiego. Zmarł nagle 18 grudnia 1929, w 18 dni po odejściu na emeryturę po 45 latach służby nauczycielskiej.
+
'''Władysław Roszek''' (1862-1929) –  jeden z najlepszych pszczelarzy Podhala początku XX w., z przygotowania zawodowego pedagog. Był nauczycielem w szkole na Olczy w Zakopanem, gdzie prawie całą swoją pracę nauczycielską spędził na tym jednym posterunku (od 13 grudnia 1886 do 30 listopada 1929 <ref name="p1"/>). Człowiek o dużych zaletach towarzyskich, przyjmowany pozytywnie jako działacz społeczny był długoletnim Radnym Zakopanego. Swoją pasiekę prowadził wzorowo. Zwiedzali ją i podziwiali pszczelarze z całej Polski, była ona najwyżej położoną pasieką w kraju. Mimo ostrego klimatu, długich zim i krótko trwającego pożytku, zaledwie kilka dni w końcu czerwca i początku lipca, przynosiła właścicielowi zyski, tyle że ryzyko niepowodzenia było zawsze duże, narastające z braku odpowiedniej wiedzy. Doświadczył tego osobiście po urządzeniu się na Olczy w Zakopanem, gdy po kilku latach (1900)  prób zakładania w tej okolicy zrezygnował z chowu pszczół i prenumerowania ''Bartnika Postępowego''. Chciał się nawet przenieść w lepsze dla pszczół okolice, ale władze nie dawały mu odpowiedniego miejsca pracy. Spróbował zatem po raz wtóry chowu pszczół na Olczy, tym razem z powodzeniem. Włączył się od razu w nurt życia pszczelarskiego. Ukończył kurs pszczelarski dla nauczycieli we Lwowie.  Interesował się nowościami, np. próbował u siebie ule amerykańskie, ale przekonał się, że w jego okolicach najlepsze są ule słowiańskie na 16 ramek z nadstawkami na pół ramki (w 1923 zebrał 15-20 kg miodu z pnia). Pisał artykuły do ''Bartnika Postępowego'' jako korespondencję z pod Giewontu albo Olczy, od Zakopanego czy Podhala. Z korespondencji z 1924 dowiadujemy się, że prowadził wówczas 75-pniową pasiekę położoną 850 m n.p.m. Narzekał na ospałość organizacyjną okolicznych pszczelarzy, przed paru laty założył powiatowe Towarzystwo Pszczelarskie (przeszło 100 osób), urządził kółko zawodowe, wielu jednak ludzi zgłaszało się do Towarzystwa tylko po to żeby mieć cukier. U młodych nie widział chęci ni inicjatywy, a sam był już za stary aby jeździć na zebrania. W 1929 odwiedził jeszcze Wystawę Pszczelniczą w Poznaniu i brał czynny udział w obradach Wszechsłowiańskiego Kongresu Pszczelarskiego. Zmarł nagle 18 grudnia 1929, w 18 dni po odejściu na emeryturę po 45 latach służby nauczycielskiej.
 +
 
 +
== Przypisy ==
 +
<references>
 +
<ref name="p1">Szkoła Podstawowa nr 4 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Zakopanem. O szkole. [http://sp4zakopane.edupage.org/about/? Historia Olczy.]
 +
</ref>
 +
</references>
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
Leopold Pawłowski (1930): Ś.p. Władysław Roszek. ''Pszczelarz Polski, Sad i Pasieka'' 1(4):93-94.  [{{SERVER}}/archive/pub/pszczpolski/pszczpolski1930-4_93-94.pdf PDF]
+
* Leopold Pawłowski (1930): Ś.p. Władysław Roszek. ''Pszczelarz Polski, Sad i Pasieka'' 1(4):93-94.  [{{SERVER}}/archive/pub/pszczpolski/pszczpolski1930-4_93-94.pdf PDF]
 +
* Zofia Roszek (1998): Wśród nielegendarnych postaci Zakopanego. Władysław Roszek (1862-1929). ''Tygodnik Salwatorski'' [http://tygodniksalwatorski.icm.com.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=2007 numer 39/197 z 27 wrzesnia/1998.]  
  
 
{{DEFAULTSORT:Roszek Wladyslaw}}
 
{{DEFAULTSORT:Roszek Wladyslaw}}
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]

Aktualna wersja na dzień 13:20, 29 mar 2018

Władysław Roszek (1862-1929) – jeden z najlepszych pszczelarzy Podhala początku XX w., z przygotowania zawodowego pedagog. Był nauczycielem w szkole na Olczy w Zakopanem, gdzie prawie całą swoją pracę nauczycielską spędził na tym jednym posterunku (od 13 grudnia 1886 do 30 listopada 1929 [1]). Człowiek o dużych zaletach towarzyskich, przyjmowany pozytywnie jako działacz społeczny był długoletnim Radnym Zakopanego. Swoją pasiekę prowadził wzorowo. Zwiedzali ją i podziwiali pszczelarze z całej Polski, była ona najwyżej położoną pasieką w kraju. Mimo ostrego klimatu, długich zim i krótko trwającego pożytku, zaledwie kilka dni w końcu czerwca i początku lipca, przynosiła właścicielowi zyski, tyle że ryzyko niepowodzenia było zawsze duże, narastające z braku odpowiedniej wiedzy. Doświadczył tego osobiście po urządzeniu się na Olczy w Zakopanem, gdy po kilku latach (1900) prób zakładania w tej okolicy zrezygnował z chowu pszczół i prenumerowania Bartnika Postępowego. Chciał się nawet przenieść w lepsze dla pszczół okolice, ale władze nie dawały mu odpowiedniego miejsca pracy. Spróbował zatem po raz wtóry chowu pszczół na Olczy, tym razem z powodzeniem. Włączył się od razu w nurt życia pszczelarskiego. Ukończył kurs pszczelarski dla nauczycieli we Lwowie. Interesował się nowościami, np. próbował u siebie ule amerykańskie, ale przekonał się, że w jego okolicach najlepsze są ule słowiańskie na 16 ramek z nadstawkami na pół ramki (w 1923 zebrał 15-20 kg miodu z pnia). Pisał artykuły do Bartnika Postępowego jako korespondencję z pod Giewontu albo Olczy, od Zakopanego czy Podhala. Z korespondencji z 1924 dowiadujemy się, że prowadził wówczas 75-pniową pasiekę położoną 850 m n.p.m. Narzekał na ospałość organizacyjną okolicznych pszczelarzy, przed paru laty założył powiatowe Towarzystwo Pszczelarskie (przeszło 100 osób), urządził kółko zawodowe, wielu jednak ludzi zgłaszało się do Towarzystwa tylko po to żeby mieć cukier. U młodych nie widział chęci ni inicjatywy, a sam był już za stary aby jeździć na zebrania. W 1929 odwiedził jeszcze Wystawę Pszczelniczą w Poznaniu i brał czynny udział w obradach Wszechsłowiańskiego Kongresu Pszczelarskiego. Zmarł nagle 18 grudnia 1929, w 18 dni po odejściu na emeryturę po 45 latach służby nauczycielskiej.

Przypisy

  1. Szkoła Podstawowa nr 4 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Zakopanem. O szkole. Historia Olczy.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia