Ule o zabudowie ruchomej

ule o zabudowie ruchomej - ule, których konstrukcja umożliwia manipulowanie oddzielnymi plastrami pszczelimi, w polskiej terminologii pszczelarskiej określane jako ule rozbieralne. Dzisiejsze technologie pszczelarskie opierają się na tym rozwiązaniu, które się rozwinęło dzięki wprowadzeniu prze J. Dzierżona ula snozowego (1838-1845) i skonstruowaniu przez A. Berlepscha ramki (1852) oraz zbudowaniu ula ramowego niezależnie przez L. Langstrotha (1851) i przez J. Dolinowskiego (1854).