Ul półleżak Dzierżona

ul półleżak Dzierżona - zbudowany przez J. Dzierżona ul, w którym zostały zastosowane snozy, określany także jako przejściowy (od uli nierozbieralnych do rozbieralnych). Jego szerokość i wysokość wewnątrz wynosiła 250 mm i 174 mm, głębokość zaś 610 mm. Mieścił 16 snozów albo rameczek o wymiarach 240x144 mm (beleczki grubości 6 mm, odstęp od ścian 5 mm), układanych lub zawieszanych na listewkach przybitych do ścian bocznych, tym jednokondygnacyjnym układem plastrów różnił się od ula leżaka Dzierżona (2-kodygnacyjnego). Dostępny od tyłu, także przykrywa była zazwyczaj odejmowana, a pojemność zajmowana przez pszczoły regulowana zatworem. Dobrze służył modernizowaniu pasieki składającej się z kószek: po wycięciu w przykrywie otworu o średnicy 10-12 cm i wypełnieniu wnętrza plastrami lub początkami, ul był gotowy do przyjęcia pszczół z kószki, którą na nim ustawiano. Matka na ogół chętnie schodziła z czerwieniem na dół, otwór zamykano kratą i po 3 tygodniach, gdy czerw się wgryzł, odejmowano kószkę podbierając z niej miód.