Ul brytyjski

ul brytyjski - popularny w Wielkiej Brytanii ul, nazywany tam narodowym (British National hive), a w literaturze nie anglosaskiej standardowym, jako że konstrukcję jego oparto na ramce brytyjskiej standardowej 355,6x216 mm (14x8½ cala), ustalonej w 1882 przez stowarzyszenie brytyjskich pszczelarzy. Składa się z ruchomej dennicy, korpusu gniazdowego na 11 ramek w zabudowie zimnej, korpusu nadstawkowego mieszczącego od 8 (plastry pogrubione) do 11 ramek o wysokości 140 mm (5½ cala), powały i daszka, zwykle pokrytego blachą. Budowany na planie kwadratu o boku 460 mm (18⅛ cala) ma dwie ściany, przednią (wylotową) i tylną, podwójne ocieplane. Wylot na całą szerokość ściany, zmniejszany wkładką. Jako stałe wyposażenie - pozioma krata odgrodowa. Stosowane są różne wersje budowy i urządzenia ramek (odstępniki). Zawieszone nie dostają one dolnych krawędzi korpusu (na 6 mm), natomiast górne ich beleczki znajdują się na poziomie górnych jego krawędzi, ciąg komunikacyjny pszczół jest zatem u dołu pod ramkami. Obecnie zaleca się obniżenie zawieszenia ramek (ciąg komunikacyjny górny, nad ramkami).