Ul austriacki szerokoramkowy

ul austriacki szerokoramkowy - przyjęty w 1909 przez związek pszczelarzy austriackich składany ul nadstawkowy, o zabudowie zimnej, propagowany przez O. Mucka i J. Stummvola, który go opracował opierając się na standardowej ramce austriackiej szerokiej o wymiarach 426x255 mm i półramce w nadstawce 426x124 mm. Jego części składowe: dennica o wymiarach 565x490 mm i grubości 45 mm z wylotem wysokości 35 mm na całą szerokość ula (mostek 460x180 mm), korpus gniazdowy - wewnątrz na planie kwadratu 440x440 mm (12 ramek) a z zewnątrz prostokąta 540x490 mm (ściana wylotowa i jej przeciwległa grubości 50 mm), dwie nadstawki zewnętrzne - spiętrzone są równe wysokością z korpusem gniazdowym, powała-przykrywa z drewna lub szyta ze słomy (40 mm) z otworem (nieco z boku po przekątnej) na podkarmiaczkę (pod matą zalecane płótno lub linoleum), zadaszenie - najróżnorodniejsze: płyta lub daszek skrzynkowy płaski, dwuspadowy, dla pojedynczych lub wspólny dla dwóch uli. Wielkość otworu wylotowego regulowana trzema klinami z możliwością urządzenia dwóch oczek w celu pomieszczenia dwóch rodzin w ulu.