Ul Dadanta-Blatta Webera

Z ApisWiki.PL
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

ul Dadanta-Blatta Webera, ul amerykański nadstawkowy - przyswojona w 1919 przez L.Webera jedna z pierwszych na naszym gruncie adaptacji europejskiej amerykańskiego ula systemu Dadanta-Blatta, z ruchomą dennicą i nadstawką zewnętrzną. Korpus gniazdowy zbity z desek 2 cm grubych, o ścianach przedniej (wylotowej) i tylnej podwójnych o 2-centymetrowym odstępie w środku z matą, obramowanym listwą dolną i listwą górną, która wystaje 6 cm ponad krawędź ściany jako kołnierz. Wylot 200x8 mm w środku ściany (zabudowa zimna). Dennica grubości 4 cm przymocowana na zawiasach do tylnej ściany albo obrotowo na gwoździach, z przodu przedłużona w mostek. Powałka z trzech desek grubości 2 cm, w środkowej otwór okrągły zamykany czopem (do podkarmiania). Mata górna (na powale) grubości 6 cm z otworem w środku także z czopem. Daszek dwuspadowy. Nadstawka: skrzynka bez dna i powały u góry otoczona listwami, dolne ich krawędzie spoczywają na krawędzi ścian korpusu. Ramki gniazdowe w liczbie 12 o wymiarach 435x300 mm, w świetle 420x270 mm. Ramki nadstawkowe: 435x160 mm, w świetle 420x130 mm. W dwóch spiętrzonych nadstawkach mieszczą się ramki gniazdowe. Do ścieśniania gniazda służą zatwory, do ocieplania - maty boczne.

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia