Ul Dadanta-Blatta Jasińskiego

ul Dadanta-Blatta Jasińskiego - tani ul systemu Dadanta-Blatta, budowany ze słomy i drewna, pomysłu S. Jasińskiego z 1929. Konstruktor idąc śladami F. Geisheimera (prawidło Geisheimera) wyrabiał maty słomiane grubości 6 cm, odpowiadające wymiarami poszczególnym ścianom korpusu gniazdowego i dennicy, nie używał jednak do ich oprawy ramy drewnianej dolnej jak i górnej, jedynie górną krawędź mat odpowiadających przedniej (wylotowej) i tylnej ścianie zwięczył listwą z felcem na zawieszanie ramek (grubość 24 mm), sporządzał natomiast z desek grubości 2 cm skrzynkę bez dna, w której umieszczał cztery maty tworzące w ten sposób wewnętrzne ściany ula i wprawiał dennicę słomianą. Korpus gniazda wewnątrz kwadratowy 45x45 cm, mieści 12 ramek 435x300 mm, o grubości beleczki górnej 20 mm, szerokości jej i bocznych 24 mm, dolnej w przekroju kwadratowej 15x15 mm. Powałka z 5 deseczek 7 mm grubości, w środkowej otwór o średnicy 10 mm. Wylot wyrobiony w skrzyni i słomianej ścianie 22x1 cm, mostek na zawiasach. Ocieplenie górne: mata słomiana z otworem w środku. Nadstawka drewniana wysokości 165 mm, na korpusie gniazdowym można ją przesuwać w tył i przód, mieści 13 ramek 435x150 mm o 35-milimetrowej szerokości beleczek. Daszek dwuokapowy o małym spadku.