Pszczoła kraińska alpejska

pszczoła kraińska alpejska – populacja miejscowa górskiej odmiany pszczoły kraińskiej, zasiedlająca Alpy Wschodnie i północną część Gór Dynarskich w dorzeczu Sawy i Drawy. Rodziny charakteryzują się bardzo intensywnym rozwojem wiosennym i dużą rojliwością, zwłaszcza w populacjach nieselekcjonowanych. Skłonności do rojenia się są konsekwencją dawniej uprawianej gospodarki rojowej, nastawionej na produkcję małych rodzinek w celach handlowych, w czym przodowali tacy potentaci jak M. Ambrozič, eksportujący pszczoły tej populacji poza naturalny zasięg krainki, która przede wszystkim dzięki nim zrobiła karierę przynajmniej na skalę europejską. Obecnie eksport jest uprawiany nadal, ale w postaci matek pszczelich, zmieniły się tylko założenia selekcyjne: z rojliwości na nierojliwość. Na skutek tej ekspansji zostały przyswojone nowe obszary kraince, sięgnęła ona na północy Bałtyku i Morza Północnego pomiędzy ujściem Odry i Renu. Jej parametry morfologiczne (import do Polski z Austrii): szerokość IV tergitu 2,295 mm, długość języczka 6,522 mm, indeks kubitalny 47,3; (import z byłej Jugosławii): szerokość IV tergitu 2,289 mm, długość języczka 6,549 mm, indeks kubitalny 46,6; (import do Norwegii z Austrii): szerokość III i IV tergitu 4,719 mm, długość języczka 6,617 mm, długość skrzydła przedniego 9,314 mm, indeks kubitalny 46,7; (selekcjonowana w byłej NRD): szerokość III i IV tergitu 4,471 mm, długość języczka 6,440 mm, długość skrzydła przedniego 9,288 mm, indeks kubitalny 46,7.