Pora zimowa

Z ApisWiki.PL
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

pora zimowa – pierwszym miesiącem zimowym w pasiece jest listopad, praktycznie bez dni lotnych (ostatni oblot jesienny, średnia data dla kraju 5 listopad). Ważne jest w tym okresie zapewnienie spokoju na pasieczysku, niepokojone pszczoły reagują podwyższeniem temperatury kłębu i zwiększają zużycie pokarmu, co się odbija ujemnie na jakości zimowania. Praca pszczelarza ogranicza się jedynie do obserwacji wylotków i ewentualnie regulowania ich światła – stan wyjściowy: 1 cm2 na jedną ramkę; z obniżeniem się temperatury zewnętrznej do 12 °C pszczoły zaprzestają wylotów z ula, z dalszym jej spadkiem do 10-6 °C – ścieśniają się one w uliczkach i wypełniają puste komórki plastrów, tworząc naprzeciw wylotu kulistej formy kłąb, górną częścią sięgający w ramce zapasów pokarmu (w ramce nisko-szerokiej górną i boczną). Temperatura wewnątrz kłębu waha się w granicach 30-20 °C, gdy się obniża (najniżej do 15 °C) pszczoły pracą mięśni wytwarzają ciepło i ją podnoszą, natomiast w warstwie zewnętrznej kłębu nie spada poniżej 7-8 °C. Z upływem zimy kłąb się przesuwa ku górze (ramka wąsko-wysoka) lub poziomo w głąb ula (ramka nisko-szeroka), zawsze sięgając kurczących się powierzchni zapasów pokarmu na plastrach. Ze wzrostem siły rodzin stosunek objętości do powierzchni kłębu staje się bardziej korzystny, przeto w przeliczeniu na jednostkę masy pszczół rodziny silne spożywają znacznie mniej pokarmu niż rodziny słabe, co znaczy także mniejsze obciążenie kałem jelita prostego robotnic, a więc zapowiedź lepszego zimowania. Pewną rolę odgrywa tutaj również dwutlenek węgla (CO2), powstający obok wody w procesie trawienia; podwyższona jego zawartość w atmosferze ula obniża aktywność rodziny pszczelej, przez co zmniejsza się spożycie pokarmu i opóźnia wiosenny jej rozwój, sprzyja fizjologicznemu starzeniu się pszczół, czym przyśpiesza ich śmierć. Problem nadmiaru CO2 jak i pary wodnej (zawilgocenie ula) wiąże się z wentylacją ula, która zimą jest bierna. Stopień wypełnienia jelita prostego kałem wywiera wpływ na temperaturę kłębu, która w drugiej połowi zimy (luty) stopniowo się podnosi, co pozwala matce na wznowienie czerwienia, w niewielkiej partii i nie ciągłego, może ono jednak niepożadanie stać się intensywniejsze w przypadku oblotu zimowego, po którym pszczoły przedwcześnie się uaktywniają. Pszczelarz może powstrzymywać takie zapędy rozwojowe rodzin przez poszerzanie wylotów ula (lepsza wentylacja) i zdjęcie ocieplenia górnego (oziębienie gniazda), które się przywraca przy nawrocie ochłodzenia.

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia