Miodarka chordalna

miodarka chordalna, miodarka tangensowa - najczęściej spotykany w polskich pasiekach typ miodarki z bębnem (wirnikiem) na 3, 4 lub 6 ramek ustawianych prostopadle do promienia; jej zbiornik sporządzany jest zwykle z blachy cynowanej, u góry i dołu wzmocnionej obręczami, i zaopatrzony w trzy masywne żelazne nogi, ma dno stożkowe, na którego wierzchołku znajduje się łożysko bębna, w dolnej zaś części kurek do odpływu miodu; bęben w postaci klatki otoczonej siatką z pobielanego drutu połączony jest trwale z osią, na jej górnym końcu znajduje się napęd stożkowy lub ślimakowy, stosunek przekładni wynosi zwykle 1:2,5 lub 1:3, napęd ręczny, rzadziej elektryczny, szybkość obrotów bębna 150-180 na minutę; jest nieodzowne przynajmniej dwukrotne przekładanie plastrów - po częściowym odwirowaniu miodu z jednej ich strony (małe obroty), trzeba wyjąć je z bębna i odwrócić na drugą stronę; po odwirowaniu drugiej strony (stopniowe zwiększanie obrotów), ramki ponownie odwraca się na stronę poprzednią i odbiera miód całkowicie (duże obroty).