Linia Dobra
linia Dobra - linia pszczoły środkowoeuropejskiej z elementami genetycznych uwarunkowań pszczoły kraińskiej, jak scharakteryzowano genotyp matki założycielki, wytypowanej komisyjnie w 1947 w pasiece J. Czecha w Dobrej k.Limanowej w celu utworzenia linii odpowiadającej warunkom strefy krakowskiej (hodowla strefowa), w jej części na styku zasięgów naturalnych obu tych podgatunków; pasiekę hodowlaną urządzono w Rabie Wyżnej, potem zmieniano jej lokalizację, czemu towarzyszył kryzys w pracy hodowlanej, któremu zapobiegł skutecznie A.Chwałkowski (Bochnia, trutowisko w Puszczy Niepołomickiej), ostatecznie ośrodek sekcji tej linii trafił do Brzeznej (Nowy Sącz), gdzie funkcjonował wydajnie do połowy lat sześćdziesiątych; charakteryzowała się ona opóźnionym rozwojem wiosennym rodzin, które osiągały siłę średnią i dawały raczej średnie zbiory miodu, matki zarzucały czerwienie z końcem sierpnia; zimowanie bardzo dobre; pszczoły odznaczały się wybitną łagodnością oraz słabo wyrażoną skłonnością do rojenia się, nieskore do rabunku.
Reprodukcją tej linii interesowali się bardzo hodowcy ze Śląska Cieszyńskiego (linia Dobra B-52, linia Beskidka), zmierzając do ukształtowania jej na modłę pszczoły kraińskiej; obecnie obserwuje się nawrót do tych tradycji hodowlanych z zafascynowaniem rodzimą krainką (linia Dobra hodowli Kasztelewicza i Smotera).
| Rok | Szerokość III i IV tergitu mm |
Długość języczka mm |
Indeks kubitalny % |
|---|---|---|---|
| 1959 | 4,890 | 6,145 | 57,2 |
| 1964 | 4,91 | 6,22 | 61,4 |
