Julian Piwowarski

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Biografia)
m (Źródła)
 
Linia 5: Linia 5:
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
* Franciszek Osiak (1973): Kronika żałobna. ''Pszczelarstwo'' 22(1):15. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo22-1_15.pdf PDF]
+
* Franciszek Osiak (1971): Kronika żałobna. ''Pszczelarstwo'' 22(1):15. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo22-1_15.pdf PDF]
  
  
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
{{DEFAULTSORT:Piwowarski Julian}}
 
{{DEFAULTSORT:Piwowarski Julian}}

Aktualna wersja na dzień 08:55, 25 maj 2014

Julian Piwowarski (1880?-1969) pszczelarz i działacz pszczelarski z okresu międzywojennego, publicysta, znawca ras pszczoły miodnej i prekursor ich oceny porównawczej, orędownik ochrony przyrody i zabytków regionalnych.

Biografia

Urodził się 1880? (najpóźniej 1883) w Kalinie Wielkiej, w Ziemi Miechowskiej, tam ukończył szkołę podstawową w wieku 14 lat; w 1906 jako ekstern zdał egzamin z zakresu czteroletniego progimnazjum w Pińczowie, w rok po powrocie z Mandżurii (1904-1095), gdzie uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej; jako syn i wnuk pszczelarza rozpoczął gospodarkę pasieczną na własną rękę, 5-cio hektarową działkę z czasem przeistoczył w arboretum-ogród pszczelarski z 40 pniami pszczół; był bardzo czynny w życiu publicznym i na pszczelarskiej niwie, przede wszystkim w dwudziestoleciu po pierwszej wojnie światowej, w której uczestniczył; sprawował rozmaite funkcje na szczeblach gminnej i powiatowej administracji (pisarz gminny, wójt, instruktor), pełnił przez dwie kadencje obowiązki burmistrza Miechowa, był prezesem Powiatowego Związku Kółek Rolniczych, prezesem Banku Ludowego; w czasie okupacji jako wójt gminy Wielka Zagóra działał w konspiracji będąc żołnierzem Armii Krajowej; nade wszystko jednak bliskie mu były pszczoły i pszczelarstwo, czemu dawał wyraz jako profesjonalista i jako społecznik; ze szczególnym upodobaniem hodował matki pszczele różnych ras, krajowe i sprowadzane z zagranicy, głównie Gruzji, gdzie był w 1911; jako pierwszy w Polsce opisał pszczołę kaukaską w 1914 w Przeglądzie Ogrodniczo-pszczelarskim; prowadził doświadczenia, w 1927 zorganizował prywatną pszczelarską stację doświadczalną; napisał popularną broszurę Rasy i odmiany pszczoły miodnej (trzy wydania, pierwsze w 1928); zamieszczał artykuły niemal we wszystkich czasopismach pszczelarskich i ogrodniczych wychodzących w Polsce w 1918-1939; przez 10 lat (1920-1929) pod jego redakcją i jego nakładem ukazywało się pismo Sad i Pasieka; założył w Miechowie Okręgowe Towarzystwo Pszczelnicze i został jego prezesem; w 1930-1939 kierował Wojewódzkim Związkiem Pszczelarzy w Kielcach, prowadząc jednocześnie honorowo dział pszczelarski w tamtejszej Izbie Rolniczej; w 1930-1933 był prezesem Naczelnego Związku Towarzystw Pszczelarskich RP; organizował pokazy ogrodniczo-pszczelarskie, wykładał na kursach; od młodzieńczych lat opiekował się zabytkami, zbierał pamiątki historyczne i interesował się wykopaliskami archeologicznymi, brał czynny udział w organizowaniu muzeum w Miechowie, później przez wiele lat był jego kustoszem, własne zbiory przekazał muzeum; popularyzował piękno Ziemi Miechowskiej, był długoletnim prezesem koła Ligi Ochrony Przyrody w Miechowie, zabiegał o tworzenie rezerwatów przyrody, inwentaryzował stare drzewa, głazy narzutowe, zwracał uwagę na dewastację przemysłową środowiska; prowadził dom otwarty dla wszystkich; otrzymał liczne odznaczenia państwowe i branżowe; zmarł 24 grudnia w Strzyżewie, miejscu swojego zamieszkania.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia