Jerzy Marcinkowski

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:Jerzy Marcinkowski.jpg|thumb|right|200px|Jerzy Marcinkowski]]
 
[[Image:Jerzy Marcinkowski.jpg|thumb|right|200px|Jerzy Marcinkowski]]
  
'''Jerzy Marcinkowski''' (1950 - 1997) pszczelarz, naukowiec związany z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach.
+
'''Jerzy Marcinkowski''' (1950 - 1997) pszczelarz, naukowiec związany z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach.
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
Urodził się 21 lipca 1950 roku w Sztumie. Po ukończeniu w 1969 roku Państwowego Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli odbył staż w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Miłobądzu. Następnie studiował na Wydziale Ogrodniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu, specjalizując się w zakresie gospodarki pasiecznej. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1987 toku w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie pracy ''Przydatność kilku typów uli do różnych metod gospodarki Ręcznej w okolicach Puław''. Od 1975 roku był zatrudniony w charakterze asystenta, a następnie adiunkta w Oddziale Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach. Przez wiele lat był kierownikiem Zakładu Gospodarki Pasiecznej, a w latach 1995-97 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Oddziału Pszczelnictwa ISK w Puławach. Pszczelarstwo było jego pasją życiową i przygodą. Szczególnie upodobał sobie gospodarkę pasieczną. Tematy z tego zakresu mógł przedstawiać słuchaczom godzinami, co też czynił na licznych wykładach la pszczelarzy praktyków. Wszyscy wysoko cenili jego wiedzę. Chętnie dzielił się swoimi wiadomościami; w stosunkach z ludźmi był bezpośredni otwarty. Człowiek o wielkim takcie i kulturze osobistej. Jego pasjami były także historia Polski i fotografika. Przemierzył wiele krajów, zapoznając się tamtejszym pszczelarstwem, między innymi Chiny, Izrael, Włochy, Niemcy, Litwę, Czechy, Słowację, Rosję. Był świetnym organizatorem kierownikiem, wyrozumiałym dla współpracowników ─ po prostu ludzki. Autor: 24 prac naukowych, 107 artykułów popularnonaukowych, książki ''Jak prawidłowo prowadzić pasiekę'' oraz kilku rozdziałów w książkach o tematyce pszczelarskiej. Zmarł 11 marca 1997 w Puławach. Odznaczony: dwukrotnie Nagrodą Towarzystwa Przyjaciół ISK.
+
Urodził się 21 lipca 1950 roku w Sztumie. Po ukończeniu w 1969 roku Państwowego Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli odbył staż w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Miłobądzu. Następnie studiował na Wydziale Ogrodniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu, specjalizując się w zakresie gospodarki pasiecznej. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1987 toku w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie pracy ''Przydatność kilku typów uli do różnych metod gospodarki ręcznej w okolicach Puław''. Od 1975 roku był zatrudniony w charakterze asystenta, a następnie adiunkta w Oddziale Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach. Przez wiele lat był kierownikiem Zakładu Gospodarki Pasiecznej, a w latach 1995-97 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Oddziału Pszczelnictwa ISK w Puławach. Pszczelarstwo było jego pasją życiową i przygodą. Szczególnie upodobał sobie gospodarkę pasieczną. Tematy z tego zakresu mógł przedstawiać słuchaczom godzinami, co też czynił na licznych wykładach la pszczelarzy praktyków. Wszyscy wysoko cenili jego wiedzę. Chętnie dzielił się swoimi wiadomościami; w stosunkach z ludźmi był bezpośredni otwarty. Człowiek o wielkim takcie i kulturze osobistej. Jego pasjami były także historia Polski i fotografika. Przemierzył wiele krajów, zapoznając się tamtejszym pszczelarstwem, między innymi Chiny, Izrael, Włochy, Niemcy, Litwę, Czechy, Słowację, Rosję. Był świetnym organizatorem kierownikiem, wyrozumiałym dla współpracowników ─ po prostu ludzki. Autor: 24 prac naukowych, 107 artykułów popularnonaukowych, książki ''Jak prawidłowo prowadzić pasiekę'' oraz kilku rozdziałów w książkach o tematyce pszczelarskiej. Zmarł 11 marca 1997 w Puławach. Odznaczony: dwukrotnie Nagrodą Towarzystwa Przyjaciół ISK.
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
''Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa 1951-2001. Materiały jubileuszowe''. Wyd. ISiK, Skierniewice 2001. ISBN 83-88707-32-9.
+
* Bornus L. (1997): Dr Jerzy Marcinkowski – nie żyje. ''Pszczelarstwo'' 48(5):6-7.
 +
* ''Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa 1951-2001. Materiały jubileuszowe''. Wyd. ISiK, Skierniewice 2001. ISBN 83-88707-32-9.
  
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
{{DEFAULTSORT:Marcinkowski Jerzy}}
 
{{DEFAULTSORT:Marcinkowski Jerzy}}

Aktualna wersja na dzień 19:37, 17 sty 2016


Jerzy Marcinkowski

Jerzy Marcinkowski (1950 - 1997) – pszczelarz, naukowiec związany z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach.

Biografia

Urodził się 21 lipca 1950 roku w Sztumie. Po ukończeniu w 1969 roku Państwowego Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli odbył staż w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Miłobądzu. Następnie studiował na Wydziale Ogrodniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu, specjalizując się w zakresie gospodarki pasiecznej. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1987 toku w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie pracy Przydatność kilku typów uli do różnych metod gospodarki ręcznej w okolicach Puław. Od 1975 roku był zatrudniony w charakterze asystenta, a następnie adiunkta w Oddziale Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach. Przez wiele lat był kierownikiem Zakładu Gospodarki Pasiecznej, a w latach 1995-97 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Oddziału Pszczelnictwa ISK w Puławach. Pszczelarstwo było jego pasją życiową i przygodą. Szczególnie upodobał sobie gospodarkę pasieczną. Tematy z tego zakresu mógł przedstawiać słuchaczom godzinami, co też czynił na licznych wykładach la pszczelarzy praktyków. Wszyscy wysoko cenili jego wiedzę. Chętnie dzielił się swoimi wiadomościami; w stosunkach z ludźmi był bezpośredni otwarty. Człowiek o wielkim takcie i kulturze osobistej. Jego pasjami były także historia Polski i fotografika. Przemierzył wiele krajów, zapoznając się tamtejszym pszczelarstwem, między innymi Chiny, Izrael, Włochy, Niemcy, Litwę, Czechy, Słowację, Rosję. Był świetnym organizatorem kierownikiem, wyrozumiałym dla współpracowników ─ po prostu ludzki. Autor: 24 prac naukowych, 107 artykułów popularnonaukowych, książki Jak prawidłowo prowadzić pasiekę oraz kilku rozdziałów w książkach o tematyce pszczelarskiej. Zmarł 11 marca 1997 w Puławach. Odznaczony: dwukrotnie Nagrodą Towarzystwa Przyjaciół ISK.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia