Jerzy Bobrzecki

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 7: Linia 7:
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
 +
* Portal internetowy Encyklopedia Warmii i Mazur: [http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Jerzy_Bobrzecki Jerzy Bobrzecki].
 
* Wilde J.(1990): Pamięci Prof. dr. hab. Jerzego Bobrzeckiego. ''Pszczelarstwo'' 41(4):2-3. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo41-4_2-3.pdf PDF]
 
* Wilde J.(1990): Pamięci Prof. dr. hab. Jerzego Bobrzeckiego. ''Pszczelarstwo'' 41(4):2-3. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo41-4_2-3.pdf PDF]
 
  
 
{{DEFAULTSORT:Bobrzecki Jerzy}}
 
{{DEFAULTSORT:Bobrzecki Jerzy}}
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]

Aktualna wersja na dzień 18:15, 1 cze 2016

Jerzy Bobrzecki

Jerzy Bobrzecki (1932 - 1990) – pszczelarz, naukowiec związany z Wyższą Szkołą Rolniczą w Olsztynie (obecnie Uniwersytet Warmińsko-Mazurski), popularyzator wiedzy pszczelarskiej, konstruktor uli i sprzętu pasiecznego.

Biografia

Urodził się 2 lutego 1932 w Teodorowie na Podlasiu w rodzinie z tradycjami pszczelarskimi, w 1949 osiadłej w Pomorskiej Wsi k. Elbląga. Szkołę podstawową ukończył w Żelkowie jeszcze na starym miejscu zamieszkania. W 1953 ukończył Technikum Hodowlane w Dobrocinie i podjął studia na Wydziale Zootechnicznym Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, gdzie w 1958 zaczął pracę w nowo powstałym przy jego współudziale Zakładzie Pszczelnictwa, którym od 1970 bezpośrednio kierował. Osiągnął w tym czasie stopień magistra, a następnie doktora (1966), doktora habilitowanego (1976) i profesora (1986). Zaangażowany w urządzanie zakładu na macierzystej uczelni (obecnie Uniwersytet Warmińsko-Mazurski) doprowadził go do rozkwitu - w sensie kadry współpracowników i zaplecza dydaktyczno-hodowlanego. Miał na swoim koncie niebagatelny dorobek pedagogiczny w postaci magistrantów, doktorantów i sympatyków pszczelnictwa, którym zaszczepił zamiłowanie do tej specjalności. Brał chętnie udział w życiu naukowym krajowym i zagranicznym (staże w Norwegii i Salwadorze), nie skąpił także trudu na kultywowanie ścisłych związków z praktyką poprzez organizacje pszczelarskie różnych szczebli i działalność wydawniczą. Jego dorobek naukowo-badawczy jest nie mały i tematycznie różnorodny. Darzył szczególnym zainteresowaniem technologię pasieczną, w tym trudził się doskonaleniem sprzętu pszczelarskiego i rozwiązaniami konstrukcyjnymi ula, co zaowocowało w praktyce prototypem ula wielokorpusowego olsztyńskiego. Z pod jego pióra wyszło blisko 100 prac naukowych i popularno naukowych. Był także współautorem 15 książek i skryptów. Napisał wiele artykułów popularnych. Od 1967 zasiadał w Radzie Programowej Pszczelarstwa. Zmarł nagle 5 stycznia 1990 w Olsztynie.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia