Jan Ramoszyński

Jan Ramoszyński (?-1874) – pszczelarz, początkowo zamieszkiwał w Królestwie Polskim, tam też zdobył wiedzę pszczelarską. Napisał i wydał w 1871 podręcznik Zasady pszczelnictwa, dedykowany Jerzemu Aleksandrowiczowi, profesorowi Uniwersytetu Warszawskiego. Konstruktor ula wzorowanego na ulu ramowym Hubera (por. ul Ramoszyńskiego). Za konstrukcję tę oraz za długoletnie prowadzenie w Warszawie wzorowej pasieki uzyskał na wystawie rolniczo-przemysłowej w Warszawie w 1870 roku złoty medal . Przeniósł się do Galicji, i na Podolu założył własną pasiekę i doprowadził ją do liczby 250-pni. Współorganizował Towarzystwo Pszczelniczo-Jedwabniczo-Sadownicze w Kołomyi (powstało w 1870) i stał się jego czynnym członkiem. Dawał przykład wzorowej gospodarki i zapoznawał okolicznych pszczelarzy z nowoczesną obsługą uli. Jeden z inicjatorów wydania Kalendarza pszczelarskiego w roku 1874, a wcześniej Gazety Pszczelniczej, której ukazał się jednak tylko jeden numer (z braku prenumeratorów). Zmarł na gruźlicę w Meran w 1874.

(Oprac. Red.)

Pisma

• Jan Ramoszyński Zasady Pszczelnictwa. Nakładem autora, Warszawa 1871.

Źródła

• Harsowski T.(1907): Z pamiętnika starego pszczelarza. Bartnik Postępowy 33(11-12):209-213. (O ulu Ramoszyńskiego.)

• Karłowicz L.(1993): Z dziejów oświaty pszczelarskiej w Polsce. Wyd. PoliART Studio na zlec. Spółdzielni Pszczelarskiej „Apis”, Lublin 1993, ss. 72-73.

• Lewicki K. (1907): Pszczelnictwo krajowe 1907, ss. 33-34. (O ulu Ramoszyńskiego.)

• Ogłoszenie o sprzedaży pasieki po Janie Ramoszyńskim. Bartnik Postępowy 1875 t. 1 nr 2.

• Osiak F.(1957): O pierwszych organizacjach pszczelarskich. Pszczelarstwo 8(10):309-312. PDF