Józef Szymankiewicz

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Źródła)
m
 
Linia 4: Linia 4:
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
Urodził się 21 lutego 1910 w Słupi Kapitulnej (Wielkopolska), od wczesnej młodości prowadził własną pasiekę. Jako oficer Wojska Polskiego w 1938 uczestniczył w przyłączaniu Zaolzia, w 1939 dostał się do niewoli niemieckiej i trafił do Oflagu IIc w Woldenbergu (Dobigniewo), gdzie od 1940 podjął wykłady i zajęcia na zorganizowanych tam kursach pszczelarskich w ramach Koła Rolników, m.in. dzięki staraniom [[Jerzy Henneberg|mjr. J. Henneberga]] (w 1942 zakupiono pasiekę z pomocą [http://pl.wikipedia.org/wiki/YMCA YMCA]). Do zlikwidowania obozu 24 stycznia 1945 kurs ukończyło z dyplomem 500 oficerów. Po powrocie do kraju pracował w lubelskim Związku Pszczelarzy, następnie jako wykładowca w Liceum Pszczelarskim w Żabiej Woli (obecnie Pszczela Wola). Od 1948 prowadził Stację Strefowej Hodowli Matek Pszczelich w Fiszewie na Żuławach, należącą najpierw do Pomorskiego Oddziału PINGW w Bydgoszczy, później przejętej przez Instytut Sadownictwa, gdzie od 1955 został zatrudniony na etacie Zakładu Naukowo-badawczego w Miłobądzu, jako starszy asystent i kierownik Stacji Hodowli Pszczół w Krynicy Morskiej. Jego starania zawodowe skierowane były na selekcję [[linia Żuławka|linii Żuławka]] pszczoły środkowoeuropejskiej i wychów matek pszczelich, który doprowadził do perfekcji z zastosowaniem własnej konstrukcji sprzętu hodowlanego, przede wszystkim oryginalnie zaprojektowanych ulików weselnych ([[ulik weselny Szymankiewicza]]). Dał się poznać też jako nieprzeciętny znawca biologii rodziny pszczelej i wybitny specjalista z zakresu gospodarki pasiecznej. Był doskonałym dydaktykiem, chętnie słuchano go na szkoleniach pszczelarskich. Był autorem poczytnych artykułów - wiele wniósł w upowszechnianie wiedzy pszczelarskiej. W latach 1961-1967 prowadził pasiekę doświadczalną w Zakładzie Naukowo-badawczym w Dąbrowicach k. Skierniewic. Po przejściu na emeryturę osiadł na Dolnym Śląsku i nadal prowadził czynny tryb życia jako właściciel małej pasieki i świetny wykładowca na kursach pszczelarskich. Zmarł 25 kwietnia 1976 w Oleśnicy k. Wrocławia.
+
Urodził się 21 lutego 1910 w Słupi Kapitulnej (Wielkopolska), od wczesnej młodości prowadził własną pasiekę. Jako oficer Wojska Polskiego w 1938 uczestniczył w przyłączaniu Zaolzia, w 1939 dostał się do niewoli niemieckiej i trafił do Oflagu IIc w Woldenbergu (Dobiegniew), gdzie od 1940 podjął wykłady i zajęcia na zorganizowanych tam kursach pszczelarskich w ramach Koła Rolników, m.in. dzięki staraniom [[Jerzy Henneberg|mjr. J. Henneberga]] (w 1942 zakupiono pasiekę z pomocą [http://pl.wikipedia.org/wiki/YMCA YMCA]). Do zlikwidowania obozu 24 stycznia 1945 kurs ukończyło z dyplomem 500 oficerów. Po powrocie do kraju pracował w lubelskim Związku Pszczelarzy, następnie jako wykładowca w Liceum Pszczelarskim w Żabiej Woli (obecnie Pszczela Wola). Od 1948 prowadził Stację Strefowej Hodowli Matek Pszczelich w Fiszewie na Żuławach, należącą najpierw do Pomorskiego Oddziału PINGW w Bydgoszczy, później przejętej przez Instytut Sadownictwa, gdzie od 1955 został zatrudniony na etacie Zakładu Naukowo-badawczego w Miłobądzu, jako starszy asystent i kierownik Stacji Hodowli Pszczół w Krynicy Morskiej. Jego starania zawodowe skierowane były na selekcję [[linia Żuławka|linii Żuławka]] pszczoły środkowoeuropejskiej i wychów matek pszczelich, który doprowadził do perfekcji z zastosowaniem własnej konstrukcji sprzętu hodowlanego, przede wszystkim oryginalnie zaprojektowanych ulików weselnych ([[ulik weselny Szymankiewicza]]). Dał się poznać też jako nieprzeciętny znawca biologii rodziny pszczelej i wybitny specjalista z zakresu gospodarki pasiecznej. Był doskonałym dydaktykiem, chętnie słuchano go na szkoleniach pszczelarskich. Był autorem poczytnych artykułów - wiele wniósł w upowszechnianie wiedzy pszczelarskiej. W latach 1961-1967 prowadził pasiekę doświadczalną w Zakładzie Naukowo-badawczym w Dąbrowicach k. Skierniewic. Po przejściu na emeryturę osiadł na Dolnym Śląsku i nadal prowadził czynny tryb życia jako właściciel małej pasieki i świetny wykładowca na kursach pszczelarskich. Zmarł 25 kwietnia 1976 w Oleśnicy k. Wrocławia.
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==

Aktualna wersja na dzień 20:27, 29 gru 2012

Józef Szymankiewicz

Józef Szymankiewicz (1910-1976) inżynier rolnik ze świetną znajomością pszczelarstwa, wybitny specjalista z dziedziny gospodarki pasiecznej i wychowu matek pszczelich, doskonały dydaktyk.

Biografia

Urodził się 21 lutego 1910 w Słupi Kapitulnej (Wielkopolska), od wczesnej młodości prowadził własną pasiekę. Jako oficer Wojska Polskiego w 1938 uczestniczył w przyłączaniu Zaolzia, w 1939 dostał się do niewoli niemieckiej i trafił do Oflagu IIc w Woldenbergu (Dobiegniew), gdzie od 1940 podjął wykłady i zajęcia na zorganizowanych tam kursach pszczelarskich w ramach Koła Rolników, m.in. dzięki staraniom mjr. J. Henneberga (w 1942 zakupiono pasiekę z pomocą YMCA). Do zlikwidowania obozu 24 stycznia 1945 kurs ukończyło z dyplomem 500 oficerów. Po powrocie do kraju pracował w lubelskim Związku Pszczelarzy, następnie jako wykładowca w Liceum Pszczelarskim w Żabiej Woli (obecnie Pszczela Wola). Od 1948 prowadził Stację Strefowej Hodowli Matek Pszczelich w Fiszewie na Żuławach, należącą najpierw do Pomorskiego Oddziału PINGW w Bydgoszczy, później przejętej przez Instytut Sadownictwa, gdzie od 1955 został zatrudniony na etacie Zakładu Naukowo-badawczego w Miłobądzu, jako starszy asystent i kierownik Stacji Hodowli Pszczół w Krynicy Morskiej. Jego starania zawodowe skierowane były na selekcję linii Żuławka pszczoły środkowoeuropejskiej i wychów matek pszczelich, który doprowadził do perfekcji z zastosowaniem własnej konstrukcji sprzętu hodowlanego, przede wszystkim oryginalnie zaprojektowanych ulików weselnych (ulik weselny Szymankiewicza). Dał się poznać też jako nieprzeciętny znawca biologii rodziny pszczelej i wybitny specjalista z zakresu gospodarki pasiecznej. Był doskonałym dydaktykiem, chętnie słuchano go na szkoleniach pszczelarskich. Był autorem poczytnych artykułów - wiele wniósł w upowszechnianie wiedzy pszczelarskiej. W latach 1961-1967 prowadził pasiekę doświadczalną w Zakładzie Naukowo-badawczym w Dąbrowicach k. Skierniewic. Po przejściu na emeryturę osiadł na Dolnym Śląsku i nadal prowadził czynny tryb życia jako właściciel małej pasieki i świetny wykładowca na kursach pszczelarskich. Zmarł 25 kwietnia 1976 w Oleśnicy k. Wrocławia.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia