Ewaryst Estkowski

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Źródła)
m
 
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:Ewaryst Estkowski.jpg|thumb|right|150px|Ewaryst Estkowski]]
 
[[Image:Ewaryst Estkowski.jpg|thumb|right|150px|Ewaryst Estkowski]]
  
'''Ewaryst Estkowski''' (1820-1846) – pedagog, działacz oświatowy, wydawca czasopism dla nauczycieli, inicjator ruchu pszczelarskiego w Wielkopolsce. Urodził się 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna. Ukończył seminarium nauczycielskie w Poznaniu. Był nauczycielem wiejskim, potem prywatnym, a od 1847 nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Poznaniu. Jako pedagog i wielkopolski działacz oświatowy w 1848 był współzałożycielem pierwszego w Polsce Towarzystwa Pedagogicznego (działało do 1852). Wykorzystał tu w pełni możliwości, gdy w latach 1840-1848 nastąpiło pewne złagodzenie germanizacji, a rząd pruski ogłosił swobodę wydawania czasopism. W 1851 wydał ''Elementarzyk ułożony wedle metody pisania i czytania''. W 1849-1851 wydawał pierwszy polski fachowy miesięcznik pedagogiczny ''Szkoła Polska'', 1850-1855 ''Szkółka dla dzieci'' i ''Szkółka dla młodzieży''. Był on też głównym inicjatorem ruchu pszczelarskiego, jaki w tym czasie powstawał. W wydawanej i redagowanej przez siebie ''Szkole Polskiej'' nawoływał do nauczania pszczelarstwa w seminariach nauczycielskich, a kolegów na wsi do zakładania pasiek. W 1852 powstała w Sierakowie pierwsza organizacja pszczelarska z nauczycielem w zarządzie. W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowia, gdzie w szkole prywatnej  podjął pracę nauczyciela języka polskiego. Położył duże zasługi w krzewieniu oświaty w Wielkopolsce w duchu demokratycznym, jako publicysta teoretyk dydaktyki i pisarz dla ludu. Zmarł 15 sierpnia 1856 w Soden (Niemcy), dokąd udał się dla podreperowania zdrowia.
+
'''Ewaryst Estkowski''' (1820-1856) – pedagog, działacz oświatowy, wydawca czasopism dla nauczycieli, inicjator ruchu pszczelarskiego w Wielkopolsce. Urodził się 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna. Ukończył seminarium nauczycielskie w Poznaniu. Był nauczycielem wiejskim, potem prywatnym, a od 1847 nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Poznaniu. Jako pedagog i wielkopolski działacz oświatowy w 1848 był współzałożycielem pierwszego w Polsce Towarzystwa Pedagogicznego (działało do 1852). Wykorzystał tu w pełni możliwości, gdy w latach 1840-1848 nastąpiło pewne złagodzenie germanizacji, a rząd pruski ogłosił swobodę wydawania czasopism. W 1851 wydał ''Elementarzyk ułożony wedle metody pisania i czytania''. W 1849-1851 wydawał pierwszy polski fachowy miesięcznik pedagogiczny ''Szkoła Polska'', 1850-1855 ''Szkółka dla dzieci'' i ''Szkółka dla młodzieży''. Był on też głównym inicjatorem ruchu pszczelarskiego, jaki w tym czasie powstawał. W wydawanej i redagowanej przez siebie ''Szkole Polskiej'' nawoływał do nauczania pszczelarstwa w seminariach nauczycielskich, a kolegów na wsi do zakładania pasiek. W 1852 powstała w Sierakowie pierwsza organizacja pszczelarska z nauczycielem w zarządzie. W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowia, gdzie w szkole prywatnej  podjął pracę nauczyciela języka polskiego. Położył duże zasługi w krzewieniu oświaty w Wielkopolsce w duchu demokratycznym, jako publicysta teoretyk dydaktyki i pisarz dla ludu. Zmarł 15 sierpnia 1856 w Soden (Niemcy), dokąd udał się dla podreperowania zdrowia.
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==

Aktualna wersja na dzień 22:09, 5 lut 2014

Ewaryst Estkowski

Ewaryst Estkowski (1820-1856) – pedagog, działacz oświatowy, wydawca czasopism dla nauczycieli, inicjator ruchu pszczelarskiego w Wielkopolsce. Urodził się 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna. Ukończył seminarium nauczycielskie w Poznaniu. Był nauczycielem wiejskim, potem prywatnym, a od 1847 nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Poznaniu. Jako pedagog i wielkopolski działacz oświatowy w 1848 był współzałożycielem pierwszego w Polsce Towarzystwa Pedagogicznego (działało do 1852). Wykorzystał tu w pełni możliwości, gdy w latach 1840-1848 nastąpiło pewne złagodzenie germanizacji, a rząd pruski ogłosił swobodę wydawania czasopism. W 1851 wydał Elementarzyk ułożony wedle metody pisania i czytania. W 1849-1851 wydawał pierwszy polski fachowy miesięcznik pedagogiczny Szkoła Polska, 1850-1855 Szkółka dla dzieci i Szkółka dla młodzieży. Był on też głównym inicjatorem ruchu pszczelarskiego, jaki w tym czasie powstawał. W wydawanej i redagowanej przez siebie Szkole Polskiej nawoływał do nauczania pszczelarstwa w seminariach nauczycielskich, a kolegów na wsi do zakładania pasiek. W 1852 powstała w Sierakowie pierwsza organizacja pszczelarska z nauczycielem w zarządzie. W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowia, gdzie w szkole prywatnej podjął pracę nauczyciela języka polskiego. Położył duże zasługi w krzewieniu oświaty w Wielkopolsce w duchu demokratycznym, jako publicysta teoretyk dydaktyki i pisarz dla ludu. Zmarł 15 sierpnia 1856 w Soden (Niemcy), dokąd udał się dla podreperowania zdrowia.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia