Dennica wysoka olsztyńska

dennica wysoka olsztyńska – jedno z rozwiązań konstrukcyjnych dennicy wysokiej, jako elementu składowego wielokorpusowego ula olsztyńskiego. Jest to skrzynka wysokości około 11-12 cm, u dołu z ażurowym dnem (listwy), od góry otwarta, dzieli się na dwie komory: dolną i górną oddzielone od siebie na wysokości około 3 cm nierdzewną siatką drucianą o oczkach 3x3 mm, nad nią (około 7 cm) jest umieszczana na wręgach wymienna wkładka dennicowa, która zasadniczo stanowi dno ula (przestrzeń podramkowa w ulach wielokorpusowych około 22-24 mm), pod nią więc znajduje się przestrzeń izolacyjna wypełniona powietrzem od dołu ograniczana ocieplaczem umieszczonym w dolnej komorze na ażurowym dnie. Wylot i mostek jest na poziomie siatki (pomost wchodzi do wnętrza), pszczoły dostają się do gniazda poprzez wcięcia na krawędziach wkładki dennicowej szerokości 9 mm, usytuowane na budowę ciepłą, natomiast otwór wylotowy znajduje się w budowie zimnej. Tylna ściana (na przeciw wylotu) komory dolnej jest otwarta, co udostępnia jej wykorzystanie (ocieplacz, wanienka na obnóża). Ocieplacz można wykonać z połączenia twardej płyty pilśniowej ze styropianem.