Anna Maurizio

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Źródła)
 
Linia 6: Linia 6:
 
==  Przypisy  ==
 
==  Przypisy  ==
 
<references>
 
<references>
<ref name="p1" >Adam Maurizio urodził się 26 września 1862 roku w Krakowie w szwajcarskiej rodzinie zamieszkującej w Polsce od połowy XIX w. (jego ojciec przybył z kantonu Gryzonii do Krakowa ok. 1850 roku i założył piekarnię i cukiernię).  Szkołę średnią i studia ukończył w Szwajcarii, obrał karierę akademicką w dziedzinie botaniki, zajmował  się również kulturoznawstwem. W 1907 otrzymał profesurę botaniki rolniczej na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, którą sprawował do przejścia na emeryturę w 1923. Od 1927 był profesorem Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1935 powrócił do Szwajcarii, zmarł 4 marca 1941 w Liebefeld k. Berna.</ref>
+
<ref name="p1" >Adam Maurizio urodził się 26 września 1862 roku w Krakowie w szwajcarskiej rodzinie zamieszkującej w Polsce od połowy XIX w. (jego ojciec przybył z kantonu Gryzonii do Krakowa ok. 1850 roku i założył piekarnię i cukiernię).  Szkołę średnią i studia ukończył w Szwajcarii, obrał karierę akademicką w dziedzinie botaniki, zajmował  się również kulturoznawstwem. W 1907 otrzymał profesurę botaniki rolniczej na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, którą sprawował do przejścia na emeryturę w 1923. Od 1927 był profesorem Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1935 powrócił do Szwajcarii, zmarł 4 marca 1941 w Liebefeld k. Berna. Opublikował m.in. ''Pożywienie roślinne i rolnictwo w rozwoju dziejowym'', Kasa Mianowskiego, Warszawa, 1926.
 +
 
 +
</ref>
 
</references>
 
</references>
  

Aktualna wersja na dzień 12:19, 18 kwi 2017

Anna Maurizio (1900-1993) – szwajcarska uczona polskiego pochodzenia znana z badań w dziedzinie botaniki pszczelarskiej i typologii miodu. Urodziła się 26 listopada 1900 we Lwowie jako córka Adama Maurizio profesora Politechniki Lwowskiej [1]. We Lwowie też ukończyła szkołę średnią i zdała maturę poczym rozpoczęła studia w dziedzinie botaniki i entomologii na Politechnice Lwowskiej. W 1923 uzyskała dyplom inżyniera rolnictwa. W 1924 wyjechała na stypendium do Szwajcarii by podjąć studia uniwersyteckie w Bernie. W 1927 uzyskała tam doktorat przedstawiając dysertację na temat pewnego gatunku mączniaka. W 1928 jako rozpoczęła pracę jako wolontariuszka w dziale pszczelarskim Instytutu Bakteriologicznego Szwajcarskiego Przemysłu Mleczarskiego w Liebefeld k. Berna. Początkowo zajmowała się analizą pyłkową miodów, pracowała pod kierunkiem światowej sławy naukowca prof. E. Zandera. Z czasem głównym obszarem jej badań stała się typologia miodu prowadzona w ujęciu interdyscyplinarnym: biologiczno - chemiczno - geograficzno - ekologicznym, przy uwzględnieniu praktycznych potrzeb pszczelarstwa. Badała też nektarowanie roślin. Udoskonaliła metodykę badań (stosując testy statystyczne) oraz metody analityczne – jako jedna z pierwszych użyła chromatografii bibułowej w badaniach miodu. Zajmowała się też roślinami toksycznymi dla pszczół oraz zatruciami pszczół pestycydami. Z jej inicjatywy na Międzynarodowym Kongresie Botanicznym w 1950 w Sztokholmie (1951 w Leamington Spa w Anglii ?) powołano Komisję Botaniki Pszczelarskiej, której przewodniczyła do 1975. W 1965 przeszła na emeryturę. Była autorką lub współautorką ponad 150 prac naukowych i artykułów. Jej głównym dziełem jest kilkukrotnie wznawiana monografia Das Trachtenpflanzenbuch. Nektar und Pollen - die wichtigsten Nahrungsquellen der Honigbiene (wyd. pierwsze: Monachium 1969, wyd. czwarte zmienione: 1994). Po wyjeździe z Polski utrzymywała bliskie kontakty z naukowcami w kraju, pożytkując znajomość kilku języków przygotowywała dla polskich pism naukowych i fachowych doniesienia o postępach nauk pszczelarskich w świecie oraz streszczenia ważniejszych publikacji zagranicznych. M.in. w maju 1931 opublikowała w Wiadomościach Weterynaryjnych (r. XIII, t. X , nr 130) doniesienie ze stacji bakteriologicznej w Liebefeld „Dzisiejszy stan walki z chorobami pszczół”. Zmarła 24 lipca 1993 w Liebefeld k. Berna.

(Red.)

Przypisy

  1. Adam Maurizio urodził się 26 września 1862 roku w Krakowie w szwajcarskiej rodzinie zamieszkującej w Polsce od połowy XIX w. (jego ojciec przybył z kantonu Gryzonii do Krakowa ok. 1850 roku i założył piekarnię i cukiernię). Szkołę średnią i studia ukończył w Szwajcarii, obrał karierę akademicką w dziedzinie botaniki, zajmował się również kulturoznawstwem. W 1907 otrzymał profesurę botaniki rolniczej na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej, którą sprawował do przejścia na emeryturę w 1923. Od 1927 był profesorem Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1935 powrócił do Szwajcarii, zmarł 4 marca 1941 w Liebefeld k. Berna. Opublikował m.in. Pożywienie roślinne i rolnictwo w rozwoju dziejowym, Kasa Mianowskiego, Warszawa, 1926.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia