Aleksander Hicner
(Utworzył nową stronę „'''Aleksander Hicner''' (?-1925) – lekarz, w okresie międzywojennym piastował w Jaśle szereg funkcji związanych ze swoim zawodem. Był urzędowym lekarzem miejski...”) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Aleksander Hicner''' ( | + | '''Aleksander Hicner''' (1862-1925) – lekarz, w okresie międzywojennym piastował w Jaśle szereg funkcji związanych ze swoim zawodem. Był urzędowym lekarzem miejskim, naczelnym lekarzem Powiatowej Kasy Chorych, lekarzem kolejowym, dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego. Był również światłym pszczelarzem i długoletnim współpracownikiem ''Bartnika postępowego''. Pszczelarstwem zajął się w dojrzałym wieku, wcześniej jedynie jako przyrodnik - jak to sam określił - kochał pszczółki. Pod wpływem tego uczucia około 1900 roku przestudiował ''Bartnictwo'' [[Teofil Ciesielski|T. Ciesielskiego]], zakupił 3 [[kłoda|kłody]] z pszczołami, bo tylko takie były możliwe do nabycia, zbudował [[ul słowiański]], i rozpoczął przygodę pasieczną. Potem zaczął poszukiwać lepszego ula, konstrukcji krajowej czy zagranicznej, rzetelnie sprawdzać ich zalety i wady. Upodobał sobie ule amerykańskie [[Ul Dadanta-Blatta|Dadanta-Blatta]]. Zmarł 9 lutego 1925 w Jaśle. |
{{DEFAULTSORT:Hicner Aleksander}} | {{DEFAULTSORT:Hicner Aleksander}} | ||
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] |
Wersja z 20:08, 28 kwi 2014
Aleksander Hicner (1862-1925) – lekarz, w okresie międzywojennym piastował w Jaśle szereg funkcji związanych ze swoim zawodem. Był urzędowym lekarzem miejskim, naczelnym lekarzem Powiatowej Kasy Chorych, lekarzem kolejowym, dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego. Był również światłym pszczelarzem i długoletnim współpracownikiem Bartnika postępowego. Pszczelarstwem zajął się w dojrzałym wieku, wcześniej jedynie jako przyrodnik - jak to sam określił - kochał pszczółki. Pod wpływem tego uczucia około 1900 roku przestudiował Bartnictwo T. Ciesielskiego, zakupił 3 kłody z pszczołami, bo tylko takie były możliwe do nabycia, zbudował ul słowiański, i rozpoczął przygodę pasieczną. Potem zaczął poszukiwać lepszego ula, konstrukcji krajowej czy zagranicznej, rzetelnie sprawdzać ich zalety i wady. Upodobał sobie ule amerykańskie Dadanta-Blatta. Zmarł 9 lutego 1925 w Jaśle.