Adam Mieczyński

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
Linia 2: Linia 2:
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
Urodził się w 1828 w Ciborach, powiat Pułtusk. Skończył gimnazjum w Płocku, a następnie Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. W 1856 został profesorem tej uczelni i na tym stanowisku pozostał aż do zamknięcia zakładu. Literaturę agronomiczną wzbogacił kilkoma pracami obszerniejszymi, nadto redagował ''Przegląd rolniczy'' przy ''Kronice wiadomości krajowych i zagranicznych'', ''Gazetę Rolniczą'' przy ''Gazecie Codziennej'' Kraszewskiego (od 1859). Od 1861 do 1874 sam wydawał odrębne pismo gospodarskie: ''Gazetę Rolniczą'' (wydawana do 1939). Wreszcie był wydawcą ''Biblioteki Rolniczej'', ''Opiekuna Domowego'', przez kilka lat słynnego w swoim czasie ''Kalendarza Jaworskiego''. Z prac wybitniejszych osobno wydanych zasługuje na uwagę ''Pszczolnictwo Polskie'' (dwa wydania 1859 i 1862). W tym dziele przedrukował W.A. Kąckiego ''Naukę około pasiek'' z 1613. Następnie ogłosił prace: ''Gospodarstwo mleczne'' (1859); ''Dobry pszczelarz'' (1860); ''Rolnik początkujący'' (dwa wydania 18691 i 1862 ); ''Zasady leśnictwa dla obywateli ziemskich lasy posiadających'', Warszawa, 3 tomy 1861-1862, w t. 3 na str. 851-874 ''Bartnictwo czyli pszczelarstwo w lesie'' z 13 ilustracjami; ''Kalendarz dla ludu polskiego na lata 1863 i 1864''; ''O poznawaniu mleczności krów'' (1865), ''Kalendarz rolniczy na rok 1871 z drzeworytami''. Był protektorem i serdecznym przyjacielem [[Jan Dolinowski|ks. Jana Dolinowskiego]], wespół z jego synem, Szymonem Dolinowskim, po śmierci ks. Dolinowskiego do konstrukcji jego ula dodali podwójną skrzynię ocieplając ul, oraz dno stałe zamienili na ruchome. Ostatnie lata spędził na ustroniu na wsi, i tylko dorywczo pisywał artykuły do ''Przyjaciela zwierząt'' pod pseudonimem „Koźlarz Mazowiecki”. Jego własna pasieka, zlokalizowana w folwarkach Barcikowo i Popowo w Płockiem, niegdyś doświadczalna, nagradzana na wystawie Warszawskiej w 1874, chyliła się ku upadkowi skutkiem innych zajęć właściciela i braku dobrego pasiecznika. Pasieka ta od 1872 prowadzona, posiadała ule pomysłów niemal wszystkich pszczelarzy polskich (16 systemów). Zmarł w Barcikowie pod Płockiem.
+
Urodził się w 1828 w Ciborach, powiat Pułtusk. Skończył gimnazjum w Płocku, a następnie Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. W 1856 został profesorem tej uczelni i na tym stanowisku pozostał aż do zamknięcia zakładu. Wraz z czterema braćmi uczestniczył w powstaniu styczniowym, jego bracia polegli. W powstaniu pełnił odpowiedzialną funkcję w Wydziale Skarbu Rządu Narodowego. Literaturę agronomiczną wzbogacił kilkoma pracami obszerniejszymi, nadto redagował ''Przegląd rolniczy'' przy ''Kronice wiadomości krajowych i zagranicznych'', ''Gazetę Rolniczą'' przy ''Gazecie Codziennej'' Kraszewskiego (od 1859). Od 1861 do 1874 sam wydawał odrębne pismo gospodarskie: ''Gazetę Rolniczą'' (wydawana do 1939). Wreszcie był wydawcą ''Biblioteki Rolniczej'', ''Opiekuna Domowego'', przez kilka lat słynnego w swoim czasie ''Kalendarza Jaworskiego''. Z prac wybitniejszych osobno wydanych zasługuje na uwagę ''Pszczolnictwo Polskie'' (dwa wydania 1859 i 1862). W tym dziele przedrukował W.A. Kąckiego ''Naukę około pasiek'' z 1613. Następnie ogłosił prace: ''Gospodarstwo mleczne'' (1859); ''Dobry pszczelarz'' (1860); ''Rolnik początkujący'' (dwa wydania 18691 i 1862 ); ''Zasady leśnictwa dla obywateli ziemskich lasy posiadających'', Warszawa, 3 tomy 1861-1862, w t. 3 na str. 851-874 ''Bartnictwo czyli pszczelarstwo w lesie'' z 13 ilustracjami; ''Kalendarz dla ludu polskiego na lata 1863 i 1864''; ''O poznawaniu mleczności krów'' (1865), ''Kalendarz rolniczy na rok 1871 z drzeworytami''. Był protektorem i serdecznym przyjacielem [[Jan Dolinowski|ks. Jana Dolinowskiego]], wespół z jego synem, Szymonem Dolinowskim, po śmierci ks. Dolinowskiego do konstrukcji jego ula dodali podwójną skrzynię ocieplając ul, oraz dno stałe zamienili na ruchome. Ostatnie lata spędził na ustroniu na wsi, i tylko dorywczo pisywał artykuły do ''Przyjaciela zwierząt'' pod pseudonimem „Koźlarz Mazowiecki”. Jego własna pasieka, zlokalizowana w folwarkach Barcikowo i Popowo w Płockiem, niegdyś doświadczalna, nagradzana na wystawie Warszawskiej w 1874, chyliła się ku upadkowi skutkiem innych zajęć właściciela i braku dobrego pasiecznika. Pasieka ta od 1872 prowadzona, posiadała ule pomysłów niemal wszystkich pszczelarzy polskich (16 systemów). Zmarł w Barcikowie pod Płockiem.
  
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
Biblioteka Warszawska 1892, tom IV, ss. 183-184.
+
* ''Biblioteka Warszawska'' 1892, tom IV, ss. 183-184.
 +
 
 +
* Karłowicz L. (1993): ''Z dziejów oświaty pszczelarskiej w Polsce''. Wyd.  PoliART Studio na zlec. Spółdzielnii Pszczelarskiej „Apis”, Lublin, ss. 56-58.
  
 
{{DEFAULTSORT:Mieczyński Adam}}
 
{{DEFAULTSORT:Mieczyński Adam}}
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]

Wersja z 12:08, 29 gru 2012

Adam Dunin Mieczyński (1828 – 1892) – agronom, popularyzator wiedzy rolniczej, wydawca, doskonały organizator.

Biografia

Urodził się w 1828 w Ciborach, powiat Pułtusk. Skończył gimnazjum w Płocku, a następnie Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. W 1856 został profesorem tej uczelni i na tym stanowisku pozostał aż do zamknięcia zakładu. Wraz z czterema braćmi uczestniczył w powstaniu styczniowym, jego bracia polegli. W powstaniu pełnił odpowiedzialną funkcję w Wydziale Skarbu Rządu Narodowego. Literaturę agronomiczną wzbogacił kilkoma pracami obszerniejszymi, nadto redagował Przegląd rolniczy przy Kronice wiadomości krajowych i zagranicznych, Gazetę Rolniczą przy Gazecie Codziennej Kraszewskiego (od 1859). Od 1861 do 1874 sam wydawał odrębne pismo gospodarskie: Gazetę Rolniczą (wydawana do 1939). Wreszcie był wydawcą Biblioteki Rolniczej, Opiekuna Domowego, przez kilka lat słynnego w swoim czasie Kalendarza Jaworskiego. Z prac wybitniejszych osobno wydanych zasługuje na uwagę Pszczolnictwo Polskie (dwa wydania 1859 i 1862). W tym dziele przedrukował W.A. Kąckiego Naukę około pasiek z 1613. Następnie ogłosił prace: Gospodarstwo mleczne (1859); Dobry pszczelarz (1860); Rolnik początkujący (dwa wydania 18691 i 1862 ); Zasady leśnictwa dla obywateli ziemskich lasy posiadających, Warszawa, 3 tomy 1861-1862, w t. 3 na str. 851-874 Bartnictwo czyli pszczelarstwo w lesie z 13 ilustracjami; Kalendarz dla ludu polskiego na lata 1863 i 1864; O poznawaniu mleczności krów (1865), Kalendarz rolniczy na rok 1871 z drzeworytami. Był protektorem i serdecznym przyjacielem ks. Jana Dolinowskiego, wespół z jego synem, Szymonem Dolinowskim, po śmierci ks. Dolinowskiego do konstrukcji jego ula dodali podwójną skrzynię ocieplając ul, oraz dno stałe zamienili na ruchome. Ostatnie lata spędził na ustroniu na wsi, i tylko dorywczo pisywał artykuły do Przyjaciela zwierząt pod pseudonimem „Koźlarz Mazowiecki”. Jego własna pasieka, zlokalizowana w folwarkach Barcikowo i Popowo w Płockiem, niegdyś doświadczalna, nagradzana na wystawie Warszawskiej w 1874, chyliła się ku upadkowi skutkiem innych zajęć właściciela i braku dobrego pasiecznika. Pasieka ta od 1872 prowadzona, posiadała ule pomysłów niemal wszystkich pszczelarzy polskich (16 systemów). Zmarł w Barcikowie pod Płockiem.

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia